Hoe maak jij het verschil in Leiden?

‘In het algemeen zet ik me in voor mensen die een beetje aan de rand zitten van de samenleving. Ik bedoel eenzame ouderen, kinderen die weinig kansen krijgen, mensen met een migratieachtergrond en vluchtelingen die moeilijk aarden in onze samenleving. Bijvoorbeeld via vrijwilligerswerk in mijn eigen wijk kom ik veel in aanraking met mensen met een migratieachtergrond, net als ik. Ook al komen ze van heel andere delen van de wereld, herken ik hun gevoelens en voel ik me solidair met hen. Ik zet me in om hen wegwijs te maken in onze soms ingewikkelde samenleving, maar ook om hen trots te laten zijn op hun eigen cultuur. Als basisschoollerares zie ik dat de talenten van kinderen niet altijd tot hun recht komen. Dat ligt voor een deel aan het toetsen adviessysteem, maar ook omdat we niet de juiste aandacht geven aan het kind en hun ouders. Dat is uiteindelijk slecht voor de hele samenleving. Kinderen zijn de toekomst. Ik ben ook al tien jaar bezig om Keti Koti onder de aandacht te brengen in Leiden. Erover praten zorgt voor heling en geeft erkenning richting het leed van mijn voorouders.’

Waar ben je (nog meer) goed in?

‘Mensen bij elkaar brengen (verbinden) en te enthousiasmeren vooral rondom een maaltijd want ik kan goed koken.’

Wat is een belangrijke drijfveer van jou, in je werk of persoonlijk?

‘Warmte die ik voel als we samen iets ondernemen.’

Waar mogen/kunnen mensen jou voor benaderen?

‘Overal waar kansenongelijkheid, onrecht, eenzaamheid en armoede is.’ 

Wat vind je goed gelukt in Leiden en waarom?

‘Ik weet niet of je van “goed gelukt” kan spreken, maar ik hou van Leiden. Het is een mooie oude stad met allerlei voorzieningen, maar toch niet al te groot. Je voelt je er niet verloren. Als ik bijvoorbeeld door de stad loop of op een terras zit kom ik altijd wel bekenden tegen.’

Wat zou jij tegen jonge Leidse meiden willen zeggen die het verschil willen maken?

‘Volg je hart, droom groot, want als vrouw kun je heel veel bereiken.’