Hoe maak jij het verschil in Leiden?

‘Met mijn magazine heb ik de ambitie om vrouwen een podium te bieden: vrouwen mogen zich laten zien. Er zijn minder vrouwelijke ondernemers dan mannelijke, dus geef elkaar een zetje, steun elkaar, gun elkaar wat. Hou elkaar niet klein. Wees als vrouw niet te bescheiden: durf een stap naar voren in plaats van opzij te zetten.’

Waar ben je (nog meer) goed in?

‘Werk is voor mij enorm belangrijk: economisch onafhankelijk zijn, eigen keuzes maken en de kans om je sociale netwerk uit te bouwen. Ik probeer bewust breed te kijken, ook buiten mijn eigen kringetje. Onze samenleving is soms best gesegregeerd en ik vind het fijn als ik mensen uit verschillende groepen met elkaar in contact kan brengen.’

Wat is een belangrijke drijfveer van jou, in je werk of persoonlijk?

‘Mijn nieuwsgierigheid. Elk artikel dat ik maak, biedt mij de gelegenheid om even in de keuken van een ander te kijken. En daar als een spons nieuwe kennis op te zuigen. Ik hou ervan de verhalen van anderen te vertalen en te delen. Het voelt als een stukje nalatenschap meegeven.’

Waar mogen/kunnen mensen jou voor benaderen?

‘Als ze iemand willen leren kennen, als ze iets nodig hebben of om ze op een pad zetten. Kortom: om deuren te openen.’

Wat vind je goed gelukt in Leiden en waarom?

‘Als student vond ik Leiden indertijd een beetje een stad die over haar glorietijd heen was. Desondanks was ik er onmiddellijk verliefd op. Tegenwoordig is het een mooie, trotse stad, die weer duidelijk een regiofunctie vervult. Er wordt binnen de stad effectief samengewerkt en je voelt als het ware de ambitie. Toch heb ik soms het idee dat we de Stad van Compromissen zijn geworden. We kunnen niet iedereen altijd maar tevreden houden. Als je steeds wat water bij de wijn doet, wordt ‘ie uiteindelijk niet te drinken.’

Wat zou jij tegen jonge Leidse meiden willen zeggen die het verschil willen maken?

‘Zorg voor economische onafhankelijkheid, zowel voor jezelf als voor je dochters. Laat het leven je niet overkomen. Probeer eens wat anders en durf in niet-typische meidenstudies te stappen. Prinsesjes hebben doorgaans weinig over hun eigen leven te zeggen.’